پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی-پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی/امام رضا(ع) و اشتیاق به حضرت مهدی(عج)

امام رضا(ع)

امام رضا(ع) و اشتیاق به حضرت مهدی(عج)

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی حجت الاسلام خدامراد سلیمیان عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در باره میلاد با سعادت امام رضا (ع) می فرماید: بررسی‌ها نشان می‌دهد روایات امام رضا (ع) به طور عمده همة محورهای مباحث مهدویت را کم و بیش در بر گرفته است
يکی از اين محورها محبت به آخرين حجت الهی است. که آن حضرت زيباترين الگو را در نگاه قرار داده است. چه اينکه یکی از وظایف مهم شیعیان، محبت و دوستی امام است و هر قدر محبت بیشتر شد، نشان از وجود سنخیت با آن انوار مقدس است. این هم‌سنخی نیز هر قدر افزایش یابد، نشان از تقرّب به ذات اقدس الهی است و این والاترین کمال است.
از آنجایی که خود پیشوایان معصوم(ع) به مقام والای امام و امامت شناختی کامل دارند؛ وقتی سخن از یک امام پیش می‌آید، در نهایت بزرگداشت از او یاد می¬کنند.
در منابع معتبر اولیه نقل شده است که: عبدالسلام هروی گوید: از دعبل‌ بن خزاعی شنیدم که می‌گفت: بر مولای خود امام رضا(ع) قصیدة خود را خواندم که چنین آغاز می‌شود:
مَدَارِسُ آیَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَةٍ            وَ مَنْزِلُ وَحْیٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ‏
و چون به این ابیات رسیدم:
خُرُوجُ إِمَامٍ لا مَحَالَةَ خَارِجٌ            یَقُومُ عَلَی اسْمِ اللَّهِ وَ الْبَرَکَاتِ‏
یُمَیِّزُ فِینَا کُلَّ حَقٍّ وَ بَاطِلٍ            وَ یُجْزِی عَلَی النَّعْمَاءِ وَ النَّقِمَاتِ‏
   امام رضا(ع) به سختی گریست. سپس سر خود را بلند کرده و به من فرمود:
یَا خُزَاعِیُّ نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَی لِسَانِکَ بِهَذَیْنِ الْبَیْتَیْنِ فَهَلْ تَدْرِی مَنْ هَذَا الْإِمَامُ وَ مَتَی یَقُومُ؛ ای خزاعی! روح‌القدس این دو بیت را بر زبان تو جاری کرده است آیا می‌دانی این امام کیست و کی قیام خواهد کرد؟
گفتم: خیر ای سرورم، جز اینکه شنیده‏ام امامی از شما خاندان خروج می‌کند و روی زمین را از فساد پاک و جهان را پر از عدل و داد می‏نماید،
آن جناب فرمود: ای دعبل، امام پس از من فرزندم محمّد است، و پس از محمّد پسرش علیّ و پس از وی فرزندش حسن و پس از او ولدش حجّت قائم که در زمان غیبتش انتظار او را کشند و در زمان حضور و ظهورش بر همه جهانیان مطاع و فرمانده باشد، و اگر از روزگار باقی نماند مگر یک روز، خداوند، آن‏ یک روز را طولانی میکند تا او خارج شود و روی زمین را پر از عدل و داد کند، همچنان که پر از ظلم و جور شده است، و امّا کی و در چه وقت این واقعه روی خواهد داد؟ این مانند از خبر دادن بوقت قیامت است، و پدرم برای من از پدرش از اجداد بزرگوارش حدیث کرد که برسول خدا گفتند: یا رسول اللَّه چه وقت قائمی که از ذرّیّه شماست خروج می‏کند؟ فرمود: مثل آن مثل ساعت قیامت است که آشکار نکند آن را مگر خداوند، بسیار گران است آن بر اهل آسمانها و اهل زمین، نمی‏آید آن مگر ناگهان، یعنی همان طور که قیامت وقتش برای احدی معلوم نیست این قیام نیز بر کسی معلوم نخواهد بود امّا آمدنش برای بسیاری از مردم گران تمام خواهد شد.
همه کسانی که این روایت را در منابع نخستین نقل کرده‌اند، به همین صورت ذکر کرده‌اند.
یادآور می شود این روایت در برخی منابع معاصرین با تفاوت‌هایی نقل شده که مبنای ایستادن هنگام شنیدن لقب «قائم» است در این نقل روایت است که چون دعبل، قصیدة معروف خود را برای امام رضا(ع) خواند، آن حضرت دست بر سر نهاده و به حالت تواضع ایستاد و برای فرج آن حضرت دعا کرد. که البته با توجه به نقل متفاوت آن در منابع نخست، تأکید بر این نقل معاصر محل تأمل است.

منبع:

تاریخ خبر: 1401/3/21 شنبه

تعداد بازدید کل: 192 تعداد بازدید امروز: 2


امتیاز دهی

نسخه قابل چاپ

پربازدید‌ترین مطالب

مطالب مرتبط

پربازدید‌ترین مطالب

مطالب مرتبط

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم می باشد.