توانمندی نظام اجتماعی از دغدغه‌های مهمی است که همواره مورد توجه جامعه‌شناسان است. عوامل مختلفی می‌توانند در بقا و تداوم، پویایی و توانمندسازی نظام اجتماعی نقش داشته باشند. به اقرار و اعتراف اندیشمندان جامعه‌شناسی، دین در پویایی و توانمندی نظام اجتماعی نقش مهمی می‌تواند داشته باشد و کارکرد در این حوزه‌ها از کارکردهای مهم آن به‌حساب می‌آید. از آنجایی‌که مهدویت تبلور عینی آموزه‌های راستین دین اسلام است و همه ظرفیت‌های اسلام در آن متجلی است و به صورت کامل در آن ظهور و بروز دارد؛ می‌تواند در حوزه‌های مختلف دارای کارکرد باشد. در کتاب یاد شده کارکرد اجتماعی مهدویت در ساحات ذیل مورد ارزیابی قرار داده شده است:

1. کارکرد در ساحت فرهنگ: در بُعد بینشی و باوری(نظری)، و در بعد ارزشی و هنجاری و رفتاری(عملی)، اصل امامت و ولایت رکن اصیل و زیربنایی اندیشه مهدویت را تشکیل می‌دهد و موجب تحول و تعالی فرهنگ خواهد شد.

2. کارکرد در ساحت نهادهای اجتماعی: مهدویت در ساحت نهادهای اجتماعی نیز دارای کارکردهایی است. کارکرد آن در نهاد خانواده عبارتند از: تقویت و تثبت باورهای دینی به‌خصوص به امامت، تحکیم و تثبیت ارزش‌های اخلاقی و تربیتی، تحکیم و تقویت بینش سیاسی و اجتماعی، تحکیم و تقویت ارزش‌های عاطفی و انگیزشی. کارکردهای آن در نهاد تعلیم وتربیت عبارتند از: تقویت و تحکیم باور به امامت و مهدویت، رشد و تعالی اخلاقی دانش‌پژوهان از طریق ارزش‌های اخلاقی و تربیتی باور به مهدویت، رشد و بالندگی سیاسی و اجتماعی دانش‌پژوهان، کارکرد در ساحت احساسات و عواطف دانش‌پژوهان. کارکرد آن در حوزه نهاد سیاست و حکومت عبارتند از: انسجام و اتحاد، امنیت نظم و قدرت اجتماعی. کارکرد آن در ساحت اقتصاد عبارتند از: برقراری عدالت اجتماعی از راه عدالت اقتصادی، برقراری نظام اقتصادی معنویت‌گرا و ارزش مدار، زمینه‌سازی برای پرداخت خمس و زکات. کارکرد آن در نهاد دین و مذهب عبارتند از: کارکرد در بعد اعتقادی و معرفتی دین، کارکرد در بعد اخلاقی و ارزشی دین، و کارکرد در بعد عبادی و مناسکی دین 3. کارکرد در ساحت نظام اجتماعی عبارتند از: انسجام و همبستگی اجتماعی، نظم اجتماعی، قدرت اجتماعی، امنیت اجتماعی، هویت اجتماعی و تنظیم روابط اجتماعی.